paź 05 2005

.....(?)......


Komentarze: 3

Jak to jest być człowiekiem
spytał ptak
Sama nie wiem
Być więźniem swojej skóry
a sięgać nieskończoności
być jeńcem drobiny czasu
a dotykać wieczności
być beznadziejnie niepewnym
i szaleńcem nadziei
być igłą szronu
i garścią upału
wdychać powietrze
dusić się bez słowa
płonąć
i gniazdo mieć z popiołu
jeść chleb
lecz głodem się nasycać
umierać bez miłości
a kochać przez śmierć
To śmieszne odrzekł ptak
wzlatując w przestrzeń lekko

aaania : :
Majeczka
05 października 2005, 20:25
UMIESZ UBIERAC ZYCIE W TAKIE PIEKNE WIERSZE BUZIACZEK DLA CIEBIE KUZYNECZKO
P.S DO 15.10JUZ TYLKO TYDZIEN ALE SIE BEDZIEMY BAWIC
ilon:)
05 października 2005, 19:04
umierać bez miłości; a kochać przez śmierć..... ladny ten wiersz podoba mi sie...strasznie prawdziwy..
05 października 2005, 18:02
One zawsze odlatują do ciepłych krajów... A my... My zostajemy ze swymi wątpliwościami i rozterkami...

Dodaj komentarz