wrz 28 2005

Bez tytułu


Komentarze: 3

"Prawdziwa miłosć wpada w rozpacz lub w zachwycenie z powodu byle zgubionej rękawiczki lub znalezionej chustki i potrzebuje wieczności dla swego poświęcenia i nadziei.
Składa się z rzeczy nieskończenie wielkich i nieskończenie małych.(...)
Wielka to rzecz być kochanym! Większa jeszcze kochać! Serce staje się bohaterskie dzięki namiętnosci. Wszystko, co ma ono w sobie, jest sama czystoscią, na czymkolwiek się wesprze, jest wyniosłe i wielkie. Mysl niegodna nie wyrosnie w tym sercu, tak samo jak pokrzywa nie wyrosnie na lodzie. Dusza wyniosła i pogodna, niedostępna niskim żądzom i przyziemnym wzruszeniom, górując nad chmurami i cierpieniami tego swiata, nad szaleństwami, kłamstwem, nienawiścią, próżnością nędzą, zamieszkuje błękity niebios i czuje tylko głębokie, ukryte wstrząsy losu, jak szczyty górskie czują trzęsienie ziemi.
Gdyby ani jeden człowiek na świecie nie kochał, słońce by zgasło."

aaania : :
www.loris.prv.pl
28 września 2005, 22:37
prawdy miłości? cos jak dekalog? każdy znajduje sobie właśne prawdy, prawa, obowiązki czy wyznaczniki miłości, są jednak takie które \"obowiązują\" wszystkich, uniwersalne. I chyba te tutaj są \"trafione\" ;)
28 września 2005, 17:54
:)ojtaktak
28 września 2005, 15:58
Święta prawda!

Dodaj komentarz